الشاعر اللي شــاغبـه احساسه
واجب عليه يْخـِط عـذب حروفــه
ولا بلاش اقلامــــه وكـــراســـه
مادام جزلات الشعـــر مكتوفـه
والشـاعر اللي مايجمل ناسه
وله وقفتــن عند العــرب معروفه
خلّه بصـدره لايتــعــدّى راسـه
ماهو ضروري يخرجه من جوفه
يـاصار في شعره ضعيفٍ باسه
ومـادام غلطات الأدب مكشوفـه
ان طلـّعه ضـحـّك عليـه اجناسه
وكلٍ بغلـطاته يــدّق دفــــوفــــه
دام الشـعــر مابـه حكم ورْياسه
ولاهـو بحــاكم نجــدها والكــوفه؟
ولا هـو مبدّل ســاســه ومجلاسه
ومـا يبصـر اللي نظـرته مكفوفه
ماتنفعـــــــه ليلـى ولا ميـّاســـه
ولا ينفعه تصفيق بعض صفوفه
الشعــر قصـرن شـامخٍ مقياسه
مـايرفـع اللي كلمتـه ملقــوفـــه
تيسير ابن صخيل